Door de ogen van...Amina
Zorg, optimisme en hoop
Thuiswerken is deze tijd gemeengoed en dat betekent dat ik tijdens de lunchpauze mijn benen strek met een korte wandeling door mijn wijk. Het is ook het tijdstip dat op de verschillende schoolpleinen waar ik langsloop de pauze is losgebarsten. De onmiskenbare kakofonie van spelende kinderen op het schoolplein klinkt mij als muziek in de oren. De kinderen rennen vrolijk door elkaar heen en de lerares houdt kundig een oogje in het zeil. Ik blijf het even aanschouwen, want het is een geruststellend aanzicht dat tegenwicht biedt aan een ander, gealarmeerd gevoel.
‘Hier moet sprake zijn van onbewuste oordelen’
In gedachten loop ik nog rond met de uitkomsten van een recent onderzoek van de Universiteit Utrecht (Kaufman) en de Rijksuniversiteit Groningen (Baams) naar de ervaringen van lhbt-jongeren met pestgedrag op de middelbare school. Zij constateerden dat lhbt-jongeren aangeven zich onveiliger voelen om pestgedrag te melden – en wanneer ze het melden, ze dat minder vaak op school of bij hun ouders doen. (Dit in vergelijking met hetero-jongeren.)
Een eenzaam en verdrietig beeld doemt bij me op. We waren met School & Veiligheid deze nieuwe Gendi website al maanden aan het voorbereiden; maar ze wordt geen moment te vroeg gelanceerd. Toch had ik liever gehad dat deze hele website niet nodig zou zijn.
Een andere bevinding uit het onderzoek was dat bijna een kwart van de lhbt-jongeren aangeeft wel eens te zijn gepest door onderwijspersoneel. Naast ongeloof ervaar ik ook verwarring bij deze uitkomst. Hoe kan het zo zijn dat volwassen professionals, die kiezen voor een vak om jongeren te ondersteunen bij hun ontwikkeling, dergelijk tegengesteld gedrag kunnen laten zien? Ik kan niet anders dan constateren dat hier ook sprake moet zijn van onbewuste oordelen en gedragingen, waar aandacht voor moet zijn.
Ondersteuning inzetten loont
In dat opzicht is die uitkomst niet nieuw voor de Stichting School & Veiligheid. Uit de evaluatie die we eerder dit jaar door Movisie lieten uitvoeren naar ons project ‘Begrenzen & uitnodigen’ bleek ook dat het nodig is om te investeren in het vergroten van de acceptatie onder docenten. En dat onbekendheid en schroom een rol spelen op dit thema. De evaluatie laat ook zien dat het loont om daarvoor scholing en ondersteuning in te zetten. De deelnemers aan de docententraining gaven aan dat de training hen geholpen had om gender- en seksuele diversiteit bespreekbaar te maken in de klas en vanuit hun eigenheid een norm te stellen voor de omgang met elkaar en daarmee een veilig en inclusief schoolklimaat.
Vanuit School & Veiligheid vinden we het ook belangrijk om toekomstige leraren voor te bereiden op het lesgeven over gezonde relaties en seksualiteit en het waarborgen van sociale veiligheid rondom seksualiteit en relaties. Daarom organiseren we op 5 november samen met Rutgers het online congres ‘Het hoort er gewoon bij’. Op deze manier hopen wij bij te dragen aan bewustwording en het voortdurend werken aan een inclusief klimaat.
Voor de kinderen die naar hun klassen rennen
Inmiddels maakt de klas op het schoolplein zich op om weer naar binnen te gaan en ik zet mijn wandeling voort. De zorg die blijft, maar er is ook hoop en optimisme. Het optimisme dat ik samen met de deskundige mensen bij School & Veiligheid een bijdrage kan leveren aan een veilig schoolklimaat voor alle kinderen. Optimisme spreekt ook uit deze nieuwe themawebsite Gendi, die het onderwijs nog beter ondersteunt om ook veiligheid te bieden op het gebied van gender- en seksuele diversiteit. En de hoop dat de kinderen die nu weer naar hun klassen rennen daar de vruchten van plukken.